Impulsem do powstania pracy było zetknięcie się z filmem “Jak być kochaną” Wojciecha Hasa z 1962 roku, obrazem powstałym na podstawie opowiadania Kazimierza Brandysa. To do jego tekstu postanowiłam stworzyć projekt graficzny. Zaintrygowały mnie jego odważny jak na tamte czasy sposób prowadzenia narracji i krytyczne spojrzenie
na role przypisywane kulturowo kobiecie. Ten bardzo współczesny w sposobie myślenia tekst wydał mi się wart przypomnienia szczególnie w świetle atmosfery października 2016 roku.
Kiedy zaczynałam pracę nad dyplomem, ulicami Polski w ramach Czarnego Protestu przeszło tysiące kobiet manifestując niezgodę wobec coraz bardziej restrykcyjnej polityki antyaborcyjnej władzy. Postanowiłam wyeksponować ponadczasowy, feministyczny charakter książki (co ciekawe, napisanej przez mężczyznę!),
nie rezygnując jednak z nawiązania do epoki, z której tekst pochodzi.Ilustrując książkę brałam
pod uwagę kontekst historyczny: epokę, w jakiej powstawała (przełom lat 50. i 60. w komunistycznej
Polsce), obyczajowość tamtych czasów, modę, kulturę graficzną tamtego okresu.
Proces zaczął się od gruntownego zapoznania się z materiałami z epoki, przejrzenia niezliczonej ilości “Przekrojów”, “Przyjaciółki”, “Ty i Ja”, grafik reklamowych i zdjęć archiwalnych. Nie dążyłam do łatwej stylizacji - starałam się raczej wyłapać charakterystyczne elementy, a następnie użyć ich przewrotnie, modyfikując nadawać im nowe znaczenie.
The impulse for the creation of my work was the film named "Jak być kochaną" by Wojciech Has from 1962, a movie based on the story of Kazimierz Brandys. And it was his text, which i decided to illustrate. I was intrigued by his courageous manner of conducting narrative and critical look at traditional roles attributed to a woman. In the light of the October 2016 events, I have considered this noticeably timely text worthy of being reminded of.
When I started working on the diploma, thousands of women passed through the streets of Poland participating in the Black Protest and manifesting their disagreement with the increasingly restrictive policy of anti-abortion government. I decided to accent the timeless, feminist character of the book (written by a man!), but maintaining the reference to the era from which the text comes.
Creating the illustrations, I took into account its historical context: the epoch in which it was created (1950s - 1960s in communist Poland), the common conventions of those times, fashion and the visual language of that period.
The process began with the deep research of the materials from the era, review of countless numbers of magazines "Przekrój", "Przyjaciółka", "Ty i Ja", advertisements and archival photos. I decided no to go for the style imitation, but tried to capture the characteristic elements and then use them in a different way, altering them to give the elements a new meaning.
Książka nie ma ciągłej narracji, składa się z powracających do bohaterki wspomnień, jest jej strumieniem świadomości. Dlatego właśnie język wizualny opowiadania budowany jest na zasadzie ciągów skojarzeniowych, powtórzeń, rytmów. W ten sposób postanowiłam przełożyć na obrazy świetne ujęcie literackie mechanizmów psychologicznych uruchamiających się w głównej bohaterce.
The book in itself doesn't have a continuous narrative, it consists of the protagonist’s memories coming back and forth; it's a stream of consciousness. That is why the visual language of the story is built on the principle of association sequences, repetitions and rhythms. In this way, I decided to translate the literary approach to psychological mechanisms of the main character into images.
